به این میگن باسواد
فیلسوف
ادیب...
بابا خودمو میگم
وقتی امتحان داشتم عادت داشتم کتابارو بلند بلند بخونم همیشه خواهرام میگفتن ما ک حفظ شدیم تو هنوز نفهمیدی. در عین خوندن منو و گوش دادن اونا، غلط غلوطای ادبیمو میگرفتن برای مثال توکتاب زبان فارسی دوم دبیرستان نوشته بود (فرهنگ برهنگی برهنگی فرهنگی) که از غلامعلی حدادعادل میخوندم (فرهنگ بَرهنگی بَرهنگی فرهنگی)(سوادُ داری. حال میکنی)
همینطور اشتباه مبخوندم و هرهر و کرکر خواهرام درمیومدراضی(خواهرم) هیشه بهم میگف ک دعا میکنم ادبیات قبول نشی چونکه گن میزنی تو ادبیات مملکت.فک کنم مستجاب والدعوه چون قبول نشدم
هنوزم هینطورم؛ چن روز پیشا برا آقاجونم ک چشاشو عمل کرده بود داشتم روزنامه میخوندم سَلَفییا رو سِلفی میخوندم بابام بهم میگه سِلفی چیه ؟ سَلفی (فک کنم گشنم بوده ها) خلاصه اینم از یک کسی ک ب خیال خودش باسواد مملکته ها!
چیه؟
نخند..
دِ میگم نخند
اصلا برات دعا میکنم ک توهم ب درد من گرفتار بشی